Խորը ցավ ապրեցի, երբ ստացա մեր դարաշրջանի հանճարեղ կոմպոզիտորի և իմ սիրելի ընկերոջ` Քշիշտոֆ Պենդերեցկու կորստի վշտալի լուրը: 2008-ից Հայաստանի մշակութային կյանքը կարծես բաժանվեց երկու շրջանի. մինչև Պենդերեցկի և նրանից հետո:

Այսօր 86 տարեկան հասակում մահացել է մեր օրերի մեծագույն կոմպոզիտոր Քշիշտոֆ Պենդերեցկին։ Հայաստանի պետական սիմֆոնիկ նվագախմբի գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր դիրիժոր Սերգեյ Սմբատյանը ցավակցական գրառում է կատարել իր ֆեյսբուքյան էջում։

Կորոնավիրուսի համավարակը, երկրում հայտարարված արտակարգ դրությունը ուսուցումը բուհերում և դպրոցներում տեղափոխել են վիրտուալ հարթակ: Դասերն անցկացվում են հեռահար սկզբունքով: Սակայն ոչ բոլորն են ապահովված համապատասխան տեխնիկայով:

ՀՀ ԳԱԱ Վ. Համբարձումյանի անվան Բյուրականի աստղադիտարանը հայտնվել է Փարիզ-Սակլեյ համալսարանի ամսագրի էջերում։

Խոր վիշտով կը հաղորդեմ մահուան գուժը սրտակից ընկերոջս, մեծատաղանդ գեղանկարիչ, մեծատառով հայ և ոսկետառով մարդ՝ Էդման Այվազեանի, որ յանգեաւ ի Տէր այսօր, 25 Մարտ 2020-ին, առաւօտ կանուխ, Լոնտոնի St George’s հիւանդանոցին մէջ։

«Ճակատագրի հեգնանքը կամ բաղնիքդ անուշ» ֆիլմի գլխավոր դերակատար, բոլորի կողմից սիրված դերասանուհի Բարբարա Բրիլսկան օնկոլոգիական հիվանդություն ունի: Այս մասին գրում են ռուսական լրատվամիջոցները:

Իտալացի օպերային երգիչ Պլասիդո Դոմինգոն հայտարարել է, որ ընտանիքի հետ մեկուսանում է, երբ հաստատվել է կորոնավիրուսով վարակվածությունը: Դոմինգոն ֆեյսբուքում գրել է. «Իմ բարոյական պարտքն եմ համարում հայտարարել, որ կորոնավիրուս Covid-19-ը ունեմ»:

Մշա­կու­թա­յին կյան­քը առ­ցանց տի­րույ­թում հե­տաքր­քիր ու­ղե­ծիր է ձեռք բե­րել: Մի կող­մից փակ­վում են նա­խա­պես պլա­նա­վոր­ված ցու­ցադ­րու­թյուն­նե­րը, փա­ռա­տո­նե­րը, այլևայլ մի­ջո­ցա­ռում­նե­րը, մյուս կող­մից՝ ստեղծ­վում են ար­վես­տին ու մշա­կույ­թին հա­ղոր­դակց­վե­լու նոր հար­թակ­ներ ու հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներ: Ար­վես­տա­սեր­նե­րը կա­րող են առ­ցանց շր­ջել Մետ­րո­պո­լի­տե­նի, Լուվ­րի և շատ այլ թան­գա­րան­նե­րում, Վեր­սա­լի պա­լա­տում, տես­նել Ֆրի­դա Կա­լո­յի ին­տե­րակ­տիվ ցու­ցա­հան­դե­սը, լսել առ­ցանց հա­մերգ­ներ, դի­տել ներ­կա­յա­ցում­ներ: Մե­ծա­պես խրա­խուս­վում է նաև ըն­թեր­ցա­նու­թյու­նը: Վիր­տուալ այս ան­ցու­դար­ձից ան­մասն չի մնա­ցել նաև Հա­յաս­տա­նը:

Ար­տա­կարգ դրու­թյու­նը նոր մշա­կույթ է մտց­րել կր­թա­կան ո­լոր­տում։ Կր­թօ­ջախ­նե­րը սկ­սե­ցին անց­նել հե­ռա­վար ու­սուց­ման՝ կր­թա­կան գոր­ծըն­թա­ցը տե­ղա­փո­խե­լով առ­ցանց տի­րույթ։ Հե­ռա­վար ու­սուց­ման է ան­ցել նաև Հայ­կա­կան պե­տա­կան ման­կա­վար­ժա­կան հա­մալ­սա­րա­նի հիմ­նա­կան դպ­րո­ցը։

Գրե­թե մեկ տա­րի ու­րիշ ոչն­չով չեմ զբաղ­վել, Կո­մի­տա­սից զատ: ՈՒ­սում­նա­սի­րել եմ ահ­ռե­լի գրա­կա­նու­թյուն, ո­րից իմ աշ­խա­տա­սի­րու­թյան հա­մար գոր­ծա­ծել եմ 180 միա­վոր գիրք, տա­րե­գիրք, թերթ և ամ­սա­գիր (չհաշ­ված տաս­նյակ այլ աղ­բյուր­ներ, ո­րոն­ցից չեմ օգտ­վել, բայց պար­տա­վոր էի ի­մա­նալ), ստու­գել ու վերս­տու­գել եմ մե­ծա­թիվ հայտ­նի և ան­հայտ փաս­տեր: Դա տք­նանք էր: Հա­նուն ին­չի՞. դա բա­ցատ­րել եմ նա­խա­բա­նում: